Biz Paris'e yaklaşık 25 - 30 km. (Hızlı trenle 15 dakika)uzaklıkta banliyödeyiz . İstasyonda adamın birine ingilizce bir şey sorup , fransızca yanıt alıyoruz ve daha sonra düzgün bir Türkçeyle siz Türk müsünüz ? diye soruyor . Bu arkadaş 27 - 28 yaşlarında , iki yaşında Fransaya gelmiş ve işe gidiyormuş . Bize nerede ineceğimiz konusunda yardımcı oldu . 
Trenden yeraltında inip yeryüzüne çıkınca Champ Elysee ' de (Şan Zelize ) olduğumuzu anladık . Geniş upuzun bir cadde ve geniş kaldırımlar , şık dükkanlar . Yol üstü bir büfeden haritamızı da aldık . Artık kolayca gezebiliriz .Hava dün yağmurlu olmasına rağmen bu gün masmaviydi . Sabah 12 - 13 C bir sıcaklık vardı. Sağa sola bakarak Arc de Triomphe (Zafer Anıtı ) önünde resim çekerek yürürken esmer bir adam yanımıza yaklaştı ve yerdeki bir yüzüğü göstererek bak altın , benim parmaklarıma uymadı , siz deneyin gibi yarı ingilizce yarı işaret dili laflar edince ilgilenmiyoruz deyip oradan uzaklaştık . Bir süre sonra Sen nehri kenarında yürürkende genç , esmer bir çocuk daha acemice aynı numarayı yapınca biz kanmayız deyip yürüdük . Bunlar sanırım yankesiciydi .
Bu güzel şehre daha önce de gelmiştim . Yaşadıklarımız ve kaldığımız bir kaç günde yaşayacaklarımız bu şehrin ne kadar güvenli olduğu konusunda soru işaretleri olduğunu gösteriyordu .Parisle ilgili hoşuma giden bir şey ise insanların turistlere karşı eskiye göre çok daha fazla yardımcı olmalarıydı . Çok sayıda kişiye bir çok soru sorduk ve ilgilenmeyen olmadı .
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder